W walentynkowy piątek (ostatniego dnia przed feriami) odbyliśmy swoistą podróż w czasie – przenieśliśmy się do dwudziestolecia międzywojennego. Sala gimnastyczna ZS2 stała się literacką kawiarnią „Pod Picadorem”. Nazwa nieprzypadkowo nawiązała do działalności najciekawszej przed wojną grupy poetyckiej „Skamander”, tego dnia bowiem odbył się benefis wydany na cześć Juliana Tuwima, najwybitniejszego ze skamandrytów. Tym samym uroczystość stała się znakomitą okazją do przypomnienia twórczości mistrza słowa i dowcipu.
Konferansjer ( Adam) powitał gości kawiarni serdecznie, a za chwilę „słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami”, o czym opowiedziała Edyta. Chyba każdy z nas „dziecięciem będąc”, uwielbiał rytmiczne wierszyki Tuwima. Karolina, recytując „Rzepkę, przypomniała, co wydarzyło się w ogrodzie, w „Lokomotywie” zaś oddała Tuwimowski geniusz rytmicznej zabawy językiem. Słysząc o rzepce, konferansjer zatęsknił w ten zimowy dzień za złotą polską jesienią. Jego życzenie w pewnym sensie spełnili Piotr, przypominając „Strofy o późnym lecie”, i Karolina w piosence „Wspomnienie”. W niektórych wierszach poety odnajdujemy nawet potoczny język; możemy się w nich przejrzeć niczym w „krzywym zwierciadle”, co udowodnili Paweł („Ranyjulek) oraz Ania i Jakub jako „straszni mieszkańcy w strasznych mieszkaniach”.
Po tej części benefisu odpoczęliśmy trochę od prozy życia. Poznaliśmy laureatów "I Szkolnego Konkursu Literackiego", popularyzującego wiedzę o życiu i twórczości Juliana Tuwima. Konkurs odbył się 2 grudnia. Dyrektor E.Malasiewicz wręczyła zwycięzcom nagrody. Nagrodę Główną - książki „Śladami Juliana Tuwima” - otrzymała drużyna klasy II Liceum Ogólnokształcącego; II - audiobooki - drużyna klasy IV Technikum; III - książki – drużyna III Technikum.
W kolejnej odsłonie uroczystości konferansjer zadał wszystkim pytanie: Co rządzi światem? Na to pytanie próbowali znaleźć odpowiedź Krzysiek i Krzysiek w słynnym szmoncesie „Mistyka finansów”. W dzień Walentynek najważniejsza jest jednak miłość, która potrafi wybaczyć, o czym zaśpiewała Karolina. Mistrz Tuwim, świadom swego genialnego talentu, ogromnie cenił innych poetów, szczególnie pewną „staroświecką panią z Krakowa” - Marię Pawlikowską-Jasnorzewską, co przypomniał Tomek. W kawiarni „Pod Picadorem” nie mogło zabraknąć Wielkiego Brylantowego Walca („Grande Valse Brillante”), w mistrzowskim wykonaniu Karoliny i niezwykle efektownie zatańczonym przez „bohemę artystyczną ZS2” .
Program przygotowany przez nauczycieli polonistów: B.Kisiel, A.Dyrę i A.Nowacką, inspirowany Rokiem Tuwimowskim, był ostatnim z cyklu imprez składających się na projekt edukacyjny popularyzujący wiedzę o życiu i twórczości Juliana Tuwima. Wcześniej odbył się wspomniany konkurs, a także 4 przedstawienia dla przedszkolaków z Publicznego Przedszkola nr 3 oraz dla dzieci z Nowodworzanki, przygotowane pod kierunkiem p. A.Nowackiej. „Poezjo! Jakie twoje imię? Tworząca? Cóż ty tworzysz? Siebie” – tymi słowami konferansjer zakończył benefis na cześć Mistrza Tuwima. Miejmy nadzieję, że to artystyczne spotkanie zachęciło niektórych do czytania poezji…
